ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
“το μυστήριον το οποίον ήτο αποκεκρυμένον από των αιώνων και από των γενεών , τώρα δε εφανερώθη είς τους αγίους αυτού είς τους οποίους ηθέλησεν ο Θεός να φανερώσει τις ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου είς τα ‘εθνη , όστις είναι ο Χριστός εις εσάς η ελπίς της δόξης.» Κολ. Α 26.
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟ.
Λέγοντας ΜΥΣΤΗΡΙΟ εννοούμε κάτι το οποίο ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να το συλλάβει ,δεν μπορεί δηλαδή να δώσει κάποια λογική εξήγηση. Το αποδέχεται μεν σαν μια υπαρκτή κατάσταση, σαν μία πραγματικότητα , αλλά δεν μπορεί να προσεγγίσει σε αυτήν, ούτε σωματικά, ούτε πνευματικά ,για να μπορέσει να δώσει μια απάντηση που να ικανοποιεί την περιέργεια ή την απορία του.
ΠΟΙΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Υπάρχουν πάρα πολλά μυστήρια που απασχολούν την ανθρωπότητα στο πέρασμα των γενεών. Μυστήρια που έχουν σχέση με το σύμπαν με το φυσικό μας περιβάλλον με την δημιουργία αλλά και την διατήρηση της ζωής κ.λ.π. Άλλα από αυτά παρέμειναν μυστήρια και παραμένουν ως τις ημέρες μας άλλα ήσαν κάποτε μυστήρια για κάποιους –ενώ για εμάς σήμερα με την χάρη του Θεού αυτά είναι γνωστά- ενώ υπάρχουν και μυστήρια που θα απασχολήσουν στο μέλλον τον άνθρωπο.
ΚΟΣΜΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ – ΑΡΧΑΊΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ.
Ανέκαθεν ο άνθρωπος οτιδήποτε δεν μπορούσε να εξηγήσει με την λογική του, αλλά και με τις γνώσεις που είχε ανάλογα με την εποχή του, μπροστά στο θαυμάσιο και ανεξήγητο τον κυρίευε ο θαυμασμός ,αλλά και ο φόβος. Αναφέρουμε ενδεικτικά το μυστήριο των πυραμίδων και ο μαθηματικός υπολογισμός που για την εποχή εκείνη θεωρείτο άγνωστος για να μπορέσουν να κατασκευάσουν ένα τέτοιο έργο με τέτοια τελειότητα. Ο Παρθενώνας επίσης στην Αθήνα θεωρείται ένα από αυτά τα μυστήρια ,όσον αφορά την κατασκευή του καθώς και διάφορα άλλα κατασκευάσματα που εκτός από μυστήρια τα ονομάζουν και θαύματα με επιστέγασμα τα επτά επιφανέστερα και μεγαλοπρεπέστερα δημιουργήματα του αρχαίου κόσμου που καλούνται και ως τα επτά θαύματα της αρχαιότητας.
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΤΑ ΘΕΟ Ή ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΣΧΕΤΊΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.
Η λέξη μυστήριο και τα παράγωγά της μέσα στην Αγία γραφή απαντάται πάνω από τριάντα φορές. Σε κάθε περίπτωση έχει την δική της έννοια και αναφέρεται επάνω σε ένα συγκεκριμένο σκοπό. Έχουμε λοιπόν πολλά είδη μυστηρίων ή καλύτερα πολλά θέματα που μας παρουσιάζονται ως μυστήρια μέσα στην Αγία Γραφή.
Η πρώτη ίσως φορά που απαντάται ένα μεγάλο μυστήριο είναι στον βιβλίο του Δανιήλ. Ασφαλώς οι περισσότεροι θα γνωρίζουμε την περίπτωση αυτή. Αυτό που πρέπει όμως να προσέξουμε είναι πώς αυτό το μυστήριο αποκαλύπτεται μόνο σε όσους είναι προσδιορισμένο και σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου για να αποκαλυφθεί. Είναι μυστήριο για όλους. Για τον Ναβουχοδονόσορ για τους σοφούς τους για τους μεγιστάνες του και για όλον εκείνον τον συφερτό που ζει κοντά του και τον υπηρετεί. Ακόμα είναι μυστήριο και για τον Δανιήλ και την παρέα του. Ποιο είναι αδελφοί το κλειδί που ανοίγει την πύλη και αποκαλύπτει κάθε μυστήριο που είναι στο θέλημα του Θεού να αποκαλύψει; Είναι η δέηση αγαπητοί αδελφοί. Μπροστά στον κίνδυνο του θανάτου από την οργή του βασιλέα, μιας και δεν βρίσκονταν κανείς να μπορέσει να αποκαλύψει το όνειρο και την ερμηνεία του, ο Δανιήλ απευθύνεται προς τον Κύριο.
17 Και υπήγεν ο Δανιήλ εις τον οίκον αυτού και εγνωστοποίησε το πράγμα προς τον Ανανίαν, προς τον Μισαήλ και προς τον Αζαρίαν, τους συντρόφους αυτού, 18 διά να ζητήσωσιν έλεος παρά του Θεού του ουρανού περί του μυστηρίου τούτου, ώστε να μη απολεσθή ο Δανιήλ και οι σύντροφοι αυτού μετά των επιλοίπων σοφών της Βαβυλώνος. 19 Και το μυστήριον απεκαλύφθη προς τον Δανιήλ δι' οράματος της νυκτός. Τότε ευλόγησεν ο Δανιήλ τον Θεόν του ουρανού. 20 Και ελάλησεν ο Δανιήλ και είπεν, Είη το όνομα του Θεού ευλογημένον από του αιώνος και έως του αιώνος· διότι αυτού είναι η σοφία και η δύναμις· 21 και αυτός μεταβάλλει τους καιρούς και τους χρόνους· καθαιρεί βασιλείς και καθιστά βασιλείς· δίδει σοφίαν εις τους σοφούς και γνώσιν εις τους συνετούς. 22 Αυτός αποκαλύπτει τα βαθέα και τα κεκρυμμένα· γνωρίζει τα εν τω σκότει και το φως κατοικεί μετ' αυτού. 23 Σε, Θεέ των πατέρων μου, ευχαριστώ και σε δοξολογώ, όστις μοι έδωκας σοφίαν και δύναμιν, και έκαμες γνωστόν εις εμέ ό,τι εδεήθημεν παρά σου. Διότι συ έκαμες γνωστήν εις ημάς του βασιλέως την υπόθεσιν.
Βλέπουμε λοιπόν πόσο θαυμαστά ενεργεί ο Κύριος στην ζωή μας. Το μυστήριο αυτό το τόσο ακατάληπτο και απρόσιτο παύει με την χάρη του Κυρίου να είναι μυστήριο και πλέον γίνεται ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Γίνεται γνώση προς συμμόρφωση , γίνεται γνώση προς σωτηρία εις πάντα τον πιστεύοντα. Αυτό είναι που πρώτα από όλα ομολογεί ο Δανιήλ μπροστά στον Ναβουχοδονόσορ:
27 Απεκρίθη ο Δανιήλ ενώπιον του βασιλέως και είπε, Το μυστήριον, περί του οποίου ο βασιλεύς επερωτά, δεν δύνανται σοφοί, επαοιδοί, μάγοι, μάντεις, να φανερώσωσι προς τον βασιλέα· 28 αλλ' είναι Θεός εν τω ουρανώ, όστις αποκαλύπτει μυστήρια και κάμνει γνωστόν εις τον βασιλέα Ναβουχοδονόσορ, τι μέλλει γενέσθαι εν ταις εσχάταις ημέραις. Το ενύπνιόν σου και αι οράσεις της κεφαλής σου επί της κλίνης σου είναι αύται· 29 βασιλεύ, οι διαλογισμοί σου ανέβησαν εις τον νούν σου επί της κλίνης σου, περί του τι μέλλει γενέσθαι μετά ταύτα· και ο αποκαλύπτων μυστήρια έκαμε γνωστόν εις σε τι μέλλει γενέσθαι. 30 Πλην όσον το κατ' εμέ, το μυστήριον τούτο δεν απεκαλύφθη προς εμέ διά σοφίας, την οποίαν έχω εγώ μάλλον παρά πάντας τους ζώντας, αλλά διά να φανερωθή η ερμηνεία προς τον βασιλέα και διά να γνωρίσης τους διαλογισμούς της καρδίας σου. 47 Και αποκριθείς ο βασιλεύς προς τον Δανιήλ, είπεν, Επ' αληθείας, ο Θεός σας, αυτός είναι Θεός θεών και Κύριος των βασιλέων και όστις αποκαλύπτει μυστήρια· διότι ηδυνήθης να αποκαλύψης το μυστήριον τούτο.
Αφήνοντας πίσω μας αυτήν την θαυμαστή αποκάλυψη του Θεού προς τον Δανιήλ ερχόμαστε στο πλήρωμα του χρόνου. Ερχόμαστε στον αιώνα εκείνον όπου πλέον ο Θεός μέσο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού έρχεται να πολιτευθεί με τον άνθρωπο,αποκαλύπτοντάς του,πολύ πιο μεγάλα αλλά και πολύ πιο σπουδαία μυστήρια. Αποκαλύπτοντάς του την αγάπη του για τον αποστάτη άνθρωπο και τα σχέδιό του για την επαναφορά του «εκ της γης του εχθρού» στην γη της επαγγελίας –στην ουράνια Χαναάν. Πόσο μεγάλη ευγνωμοσύνη πρέπει να αισθάνεται κάθε άνθρωπος που γνωρίζει τον Κύριο και νιώθει πώς όλη του η ζωή πλέον είναι ένας σκοπός: Να αρέσει στον Κύριο εκτελώντας τις εντολές του, αφιερώνοντας την ζωή του Σ΄ Αυτόν: Να θανατώνει μέρα με την μέρα τον παλαιό άνθρωπο της σάρκας και να αναγεννιέται μέσα του ο νέος άνθρωπος ο κληθείς κατά πνεύμα, ο πνευματικός άνθρωπος.
Ρωμ. 6:6 τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη, διά να καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας·
Γαλ. 2:20 Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού.
Γαλ. 5:24 Όσοι δε είναι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας.
Γαλ. 6:14 Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον.
Θάνατος επάνω στον σταυρό του παλαιού σαρκικού ανθρώπου ,και νέα ζωή και μεταστροφή από την αμαρτία στον Χριστό, του νέου αναγεννημένου πλέον ανθρώπου. Μια αλλαγή τόσο πολύτιμη και τόσο πνευματικά ωφέλιμη για αυτόν που γνώρισε τον Χριστό και η ζωή του έχει αλλάξει ,αλλά και πόσο μυστήρια η αλλαγή αυτή ως προς το γύρω κοσμικό κοινωνικό του περιβάλλον που απορεί λέγοντας: “άραγε τι έπαθε αυτός και άλλαξε έτσι και έπαψε πλέον να έχει τις παλιές κοσμικές συνήθειες;” Μυστήριο για τον κόσμο μεν, αποκάλυψη της αλήθειας και της αιώνιας ζωής δε, για τα παιδιά του Θεού. Αυτό το μυστήριο εξέθεσε ο Ιησούς όταν τον επισκέφτηκε ο Νικόδημος μέσα στην νύχτα και του μίλησε για την αναγέννηση για το μυστήριο της ευσέβειας .
Ιωάν. 3:1 Ήτο δε άνθρωπός τις εκ των Φαρισαίων, Νικόδημος ονομαζόμενος, άρχων των Ιουδαίων.
Ιωάν. 3:2 Ούτος ήλθε προς τον Ιησούν διά νυκτός και είπε προς αυτόν· Ραββί, εξεύρομεν ότι από Θεού ήλθες διδάσκαλος· διότι ουδείς δύναται να κάμνη τα σημεία ταύτα, τα οποία συ κάμνεις, εάν δεν ήναι ο Θεός μετ' αυτού.
Ιωάν. 3:3 Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού.
Ιωάν. 3:4 Λέγει προς αυτόν ο Νικόδημος· Πως δύναται άνθρωπος να γεννηθή γέρων ων; μήποτε δύναται να εισέλθη δευτέραν φοράν εις την κοιλίαν της μητρός αυτού και να γεννηθή;
Ιωάν. 3:5 Απεκρίθη ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.
Ιωάν. 3:6 Το γεγεννημένον εκ της σαρκός είναι σαρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα.
Ιωάν. 3:7 Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν.
Ιωάν. 3:8 Ο άνεμος όπου θέλει πνέει, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλά δεν εξεύρεις πόθεν έρχεται και που υπάγει· ούτως είναι πας, όστις εγεννήθη εκ του Πνεύματος.
Ιωάν. 3:9 Απεκρίθη ο Νικόδημος και είπε προς αυτόν· Πως δύνανται να γείνωσι ταύτα;
Ιωάν. 3:10 Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Συ είσαι ο διδάσκαλος του Ισραήλ και ταύτα δεν εξεύρεις;
Ιωάν. 3:11 Αληθώς, αληθώς σοι λέγω ότι εκείνο το οποίον εξεύρομεν λαλούμεν και εκείνο το οποίον είδομεν μαρτυρούμεν, και την μαρτυρίαν ημών δεν δέχεσθε.
Ιωάν. 3:12 Εάν τα επίγεια σας είπον και δεν πιστεύητε, πως, εάν σας είπω τα επουράνια, θέλετε πιστεύσει; Μήνυμα σωτηρίας, μήνυμα ελπίδας, μήνυμα γνώσης που δεν μπόρεσε όμως τότε να το αντιληφθεί.
ΣΩΤΗΡΙΑ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ
Ματθ. 13:11 Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· Διότι εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη.
Μάρκ. 4:11 Και έλεγε προς αυτούς· Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε το μυστήριον της βασιλείας του Θεού· εις εκείνους δε τους έξω διά παραβολών τα πάντα γίνονται,
Λουκ. 8:10 Ο δε είπεν· Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, εις δε τους λοιπούς διά παραβολών, διά να μη βλέπωσιν ενώ βλέπουσι και να μη καταλαμβάνωσιν ενώ ακούουσιν.
Μυστήριο που αποκαλύπτεται σε απλούς και ταπεινούς ανθρώπου με καθαρή καρδιά που ζητούν την αλήθεια και την σωτηρία.
Μυστήριο που αποκαλύπτεται σε απλούς και ταπεινούς ανθρώπου με καθαρή καρδιά που ζητούν την αλήθεια και την σωτηρία.
Πέτρου Α' 2:5 και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού·
Τώρα πλέον ο Θεός πατέρας μας πολιτεύεται με έναν άλλο λαό έναν πνευματικό λαό Ισραήλ , όχι με τους τύπους του νόμου των θυσιών και των άλλων δυσβάστακτων διατάξεων , αλλά με την πίστη προς τον Κύριο και το σωτήριο έργο του και με την αποδοχή πώς ο μόνος τρόπος σωτηρίας επέρχεται από την σωτήρια σταυρική θυσία του Κυρίου μας και πώς μόνο δια Αυτού γίνεται άφεση των αμαρτιών.
46 και είπε προς αυτούς ότι ούτως είναι γεγραμμένον και ούτως έπρεπε να πάθη ο Χριστός και να αναστηθή εκ νεκρών τη τρίτη ημέρα, 47 και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ. ΛΟΥΚ ΚΔ 46,47 .
Ο Θεός και πατέρας μας, αποκαλύπτει στον άνθρωπο ότι δεν τον προορίζει για μία αιώνια ζωή εδώ στην γη ,την οποία υποσχόταν κατά τον νόμο, αλλά υπόσχεται την κληρονομιά που έδωσε κατά πρώτον στον Υιό Του, τον πρώτο που επιτέλεσε με απόλυτη επιτυχία την αποστολή του. Αυτήν την τόσο μεγαλύτερη και την τόσο λαμπρότερη δόξα την προορίζει στην εκκλησία του, στους Αγίους Του , στην νύμφη Του Υιού Του.
Πέτρου Α'3 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών, 4 εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι' ημάς.
Με δέος αλλά και με μεγάλη ευγνωμοσύνη οφείλουμε να πλησιάζουμε (δια του νοός μας) μπροστά στον θρόνο του Κυρίου και να τον ευχαριστούμε πάντοτε γι΄αυτό. Με δέος γιατί μπροστά στην τόσο μεγάλη και υπέρτατη παντοδυναμία του είμαστε ένα τίποτε, αλλά και με ευγνωμοσύνη γιατί είναι αγάπη και έλεος απέναντι σε εμάς τους αποστάτες από το θέλημά του. Μπορεί για τον κόσμο αυτό το πράγμα να φαντάζει μυστήριο. Ακόμα και για όλους αυτούς που έζησαν πριν την είσοδο του Ιησού Χριστού στον κόσμο και την διδασκαλία του για την αιώνια ζωή μέσω πίστεως η απορία θα ήταν εύλογη. Πώς άραγε μπορεί να σωθεί ο άνθρωπος; Για τους πιστούς όμως σήμερα τα πράγματα είναι πιο απλά. Και είναι πιο απλά γιατί τα απλοποίησε ο Κύριος μας και όπως και παλαιότερα έτσι και τώρα αποκαλύπτει τα μυστήρια του θελήματος του στον άνθρωπο. Ο απόστολος Παύλος μας λέγει: Τιμόθεος Α' 3:16 Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη.
Κορινθίους Α' 2:7 αλλά λαλούμεν σοφίαν Θεού μυστηριώδη, την αποκεκρυμμένην, την οποίαν προώρισεν ο Θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών, 8 την οποίαν ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου εγνώρισε· διότι αν ήθελον γνωρίσει, δεν ήθελον σταυρώσει τον Κύριον της δόξης· 9 αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε και ωτίον δεν ήκουσε και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν εις τους αγαπώντας αυτόν. 10 Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά διά του Πνεύματος αυτού· επειδή το Πνεύμα ερευνά τα πάντα και τα βάθη του Θεού.
Ρωμαίους 16:25 Εις δε τον δυνάμενον να σας στηρίξη κατά το ευαγγέλιόν μου και το κήρυγμα του Ιησού Χριστού, κατά την αποκάλυψιν του μυστηρίου του σεσιωπημένου μεν από χρόνων αιωνίων,
Ο ΘΕΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΑΤΕΛΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ.
Μπροστά σε όλα αυτά τα θαυμάσια που μας αποκαλύπτονται αισθανόμαστε την ανάγκη μα πλησιάσουμε όλο και περισσότερο στα βαθέα και κεκρυμένα του Κυρίου. Υπάρχει όμως αυτό το σώμα της αμαρτίας που φέρουμε επάνω μας και η έλλειψη της τελειότητας ,αλλά και της αγιότητας ,που θα πάρουμε εκείνη την ημέρα από Αυτόν και τότε θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε πλήρως το πλήθος και την εξήγηση των μυστηρίων του Θεού.
Ο απόστολος Παύλος είναι σαφής: Κορινθίους Α' 13:12 Διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.
Μέχρι όμως να έρθει η τελειότητα ο χριστιανός δεν παύει ημέρα και νύχτα να αγωνίζεται τον καλό αγώνα της πίστεως. Μπροστά του απλώνεται ο δρόμος της δικαιοσύνης ,αλλά και ο δρόμος της αμαρτίας. Η μάχη είναι σκληρή, μόνο που πρέπει, να επικαλεσθούμε τα καταλληλα όπλα.
Εφεσίους 6:12 διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου· εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.
Εδώ είναι που λαμβάνει χώρα άλλο ένα είδος μυστηρίου- μυστηρίων. Το μυστήριο της ανομίας από την μία και το μυστήριο της ευσεβείας από την άλλη. Και είναι μυστήριο γιατί κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει με την ανθρώπινη δύναμη και δυνατότητα ότι παράλληλα με την αμαρτία και το αποκορύφωμά της την σημερινή εποχή, ο Κύριος ενεργεί θαυμαστά στην εκκλησία του και προσθέτει κάθε ημέρα σωζόμενους φέροντας όλο και πιο κοντά την ημέρα της παρουσίας του. Με την θέρμη του πνεύματος του Αγίου αλλά και κατά το πνεύμα ζέοντες,ας εκμεταλλευόμαστε κάθε ημέρα που επιτρέπει ο Κύριος την παραμονή μας εδώ στην γη ,να αυξάνουμε στην πίστη , στην επίγνωση και σε κάθε έργο πνευματικό. Παράλληλα βλέποντας από την άλλη, την αμαρτία να μεγαλώνει και τον κόσμο όλο και περισσότερο να απομακρύνεται από τον Θεό, δεν έχουμε άλλο ,από το να ευχαριστούμε τον Κύριο για την κατά χάριν κλήση που έκανε σε εμάς και μας φώτισε με το Άγιο φως του –όχι εξ Ιεροσολύμων- αλλά από το ευαγγέλιο του για να φέγγει και να καθοδηγεί τις καρδιές μας.
Τιμόθεος Β' 1:9 όστις έσωσεν ημάς και εκάλεσε με κλήσιν αγίαν, ουχί κατά τα έργα ημών, αλλά κατά την εαυτού πρόθεσιν και χάριν, την δοθείσαν εις ημάς εν Χριστώ Ιησού προ χρόνων αιωνίων,
Ας προσευχόμαστε προς τον πατέρα Θεό, μέσω του Ιησού Χριστού να μας ενδυναμώνει πνευματικά για να μπορέσουμε να εισέλθουμε στην βασιλεία του, παρατείνοντας το μυστήριο της ευσεβείας , να ενεργείται και σε εμάς, μακροθυμώντας για τις ατέλειές μας, όπως στον Νώε που δεν επέφερε τον κατακλυσμό ,αλλά υπέφερε την τότε ανομία, προσμένοντας την τελειοποίηση της κιβωτού ως μέσου σωτηρίας ή την έξοδο του Λώτ από την γη των Σοδόμων και Γομόρρων πριν τον αφανισμό από το πρόσωπο της γης με φωτιά.
Π. Κακούρης.
