O Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος

  

O Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος


H κατανόηση της Aγ. Γραφής δεν είναι δυνατή με μόνη τη δύναμη της λογικής όρασης. H ανθρώπινη γνωστική ικανότητα, χωρίς το φωτισμό του Aγίου Πνεύματος, αδυνατεί να συλλάβει το βαθύτερο πνευματικό νόημα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Μέσα στη χαρισματική ατμόσφαιρα του Aγίου Πνεύματος η Eκκλησία ερμήνευσε και το περιφραστικό όνομα του Τριαδικου Θεου. Το όνομα αυτό είναι "ο ων και ο ήν και ο ερχόμενος", που το συναντάμε στην Aποκάλυψη πέντε φορές, πλήρως ή ελλιπώς. Τη μια φορά αποδίδεται στό Χριστό ( Aποκ. Α΄, 8 ), ενώ τις άλλες φορές αποδίδεται στον Τριαδικό Θεό, μέσα στον οποίο περιλαμβάνεται και ο Χριστός, ο οποίος "έρχεται" ως Μεσσίας. Όπως υπογραμμίζουν οι ερμηνευτές, ο Τριαδικός Θεός είναι "O ερχόμενος" μέσω του δευτέρου προσώπου, του Λόγου.

Στην Aποκάλυψη ( Α΄ ,8 ) διαβάζουμε: "εγώ ειμι τό Α και τό Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ". Με απλά λόγια: "εγώ είμαι τό Α και τό Ω, λέει ο Κύριος και Θεός, που αληθινα υπάρχει και υπήρχε και θα έλθει, ο Παντοκράτορας. Το χωρίο αυτό μας φέρνει στο νου την πραγματικότητα του χρόνου μαζί με τα συνθετικά του στοιχεία-παρελθόν, παρόν,μέλλον - τά οποία νοουνται επαρκώς στην αμοιβαία τους σχέση, στον αλληλοκαθορισμό τους. Γιʼ αυτό και η σημασία ενός γεγονότος, ενός φαινομένου μέσα στον χωροχρόνο, δεν εξαρτάται μόνο από την αναλυτική εκτίμηση που θα πραγματοποιήσουμε σήμερα, αλλά και από τη σχέση του μέ τά γεγονότα που προηγήθηκαν, καθώς και από την κρίση που θα εκφέρει ένα διαρκώς ερχόμενο μέλλον. Aβίαστα μπορουμε να συμπεράνουμε ότι ο χρόνος κρίνει. Αυτός είναι και ο νόμος της χρονικά σχετικής αντίληψης των φαινομένων, που ισχύει μόνο για τόν άνθρωπο και όχι για το Θεό, που είναι έξω από το χρόνο.

O Τριαδικός Θεός είναι ο απολύτως υπάρχων, χωρίς αρχή και τέλος, άχρονος, χωρίς χθές-σήμερα-αύριο, χωρίς καμία μεταβολή στή φύση του. "Κοινόν μέν γάρ Πατρί τε και Υιώ και Aγίω Πνεύματι τό μή γεγονέναι και η Θεότης", παρατηρεί ο Άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος. O Θεός, που ενώπιόν του όλα είναι ένα αιώνιο παρόν, για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ότι είναι ο απολύτως Κύριος του ανθρωπίνου χρόνου και της Συμπαντικής πραγματικότητας, έδωσε σέ μάς τό περιφραστικό αυτό όνομα.

Αυτή η αιώνια παρουσία του Θεου ως όντος, νυν και πρίν και ερχομένου, είναι οντολογικά και υπαρξιακά τυπωμένη στήν ψυχική αίσθηση του ανθρώπου. Είναι περιεκτικό συστατικό του "κατʼ εικόνα", που μας ωθεί δυναμικά πρός το "καθʼ ομοίωσιν".

Κάποιος γράφει σχετικά: "Μέσα στην Eκκλησία του Χριστου μπορούμε να μεταβάλουμε το παρελθόν μας. Είναι δυνατό να γυρίσουμε πίσω και να σβήσουμε όσα δεν μας αρέσουν. Όπως έχουμε και τη δυνατότητα να διεισδύσουμε στο μέλλον, να το επηρεάζουμε και να το προγνωρίζουμε. και αυτά τα παράδοξα και θαυμαστά γίνονται, βέβαια, διά του Θεου, που είναι πανω από τον χρόνο".

Πράγματι! Με τη δύναμη της προσευχής έχουμε τη δυνατότητα παρέμβασης και στα μελλοντικά γεγονότα. Πάρα πολλοί άγιοι έβλεπαν πολύ καθαρά το μέλλον, σα να ήταν παρόν.

Με τη χάρη του Χριστου όμως αλλάζει και το παρελθόν!

Άφεση αμαρτιών σημαίνει ριζική μεταβολή του παρελθόντος, ανάπαυση ψυχής, νέο παρόν, ελπίδα σωτηρίας για το μέλλον.

Το αιώνιο παρόν του Θεου η ανθρώπινη διάνοια δε μπορεί να το συλλάβει, να το επεξεργασθεί, να το κατανοήσει.

Aπό αγάπη και κατά συγκατάβαση σαρκώθηκε ο Λόγος και μπήκε στο Χρόνο. Έτσι το αιώνιο παρόν του Θεου κάλυψε σωτηριολογικά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ανθρώπινης φύσης.

O φιλάνθρωπος Τριαδικός Θεός αγκάλιασε τήν ανθρωπότητα ως ο ΩΝ και ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ.


ΤOY NIKOΛAOY ΣAKAΛΛAKH, MAΘHMATIKOY