ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠ᾽ ΟΨΙΝ ΤΙΣ ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ...

Η στάση του π. Θεόδωρου Ζήση, επόμενη του Μ. Βασιλείου και Μ. Αθανασίου έναντι των αιρέσεων.

Posted by Φαίη στο Απρίλιος 2, 2018

Δημήτρης Ρόδης

Υπάρχουν και σήμερα Ορθόδοξοι Επίσκοποι, που δεν λαμβάνουν υπόψην
τις καθαιρέσεις από οικουμενιστές Επισκόπους.

Το 358 ο Μέγας Αθανάσιος ήταν ένας «καθηρημένος» και «εκτός Εκκλησίας» Επίσκοπος, τον οποίο δεν αναγνώριζε η Πολιτεία και η «επίσημη Εκκλησία» και δεν είχε εκκλησιαστική κοινωνία τουλάχιστον με τρεις πατριαρχικούς θρόνους και δεκάδες επισκοπικούς, στις οποίες υπήρχαν Αρειανόφρονες Επίσκοποι.
Είχε όμως εκκλησιαστική κοινωνία με καθηρημένους Επισκόπους, και με ολίγους Επισκόπους που δεν ήταν Αρειόφρονες.
Το θέμα είναι πολύ μεγάλο, υπάρχουν όλες η πηγές και αναφορές περί αυτού, απο την Ελληνική Πατρολογία του MIGNE, και άλλες ιστορικές πηγές που θα παρουσιάσω εν καιρό πλήρως ως ξεχωριστό θέμα.

Μικρό παράδειγμα: Ο Μέγας Αθανάσιος κοινωνεί με τον Eπίσκοπο Παυλίνο, αλλά δεν κοινωνεί με τον Επισκοπο Μελέτιο, διότι έχει την εσφαλμένη εντύπωση πως ο Μελέτιος είναι Αρειανόφρονας. Ο Μέγας Βασίλειος θα πείσει τον Μέγα Αθανάσιο, ότι ο Άγιος Μελέτιος είναι Ορθόδοξος, αλλά πρίν προλάβει, να υπάρξει η μεταξύ τούς εκκλησιαστική κοινωνία, ο Μέγας Αθανάσιος θα κοιμηθεί.
Βλέπουμε εδω οτι ακόμη και ένας Άγιος και Μέγας, μπορεί κάποια στιγμή να υποπέσει σε μια εσφαλμένη αίσθηση, για ενα πρόσωπο, αλλά με τις απαραίτητες εξηγήσεις, διορθώνει αμέσως την αρχική του εκτίμηση. Γιαυτό ας μην σκανδαλιζόμαστε απο μικρές αστοχίες σύγχρονων αγωνιστών της Ορθόδοξης πίστης.
῾Ο Οὐρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος ἤδη ὡς Διάκονος, διέκοψε τὸ 361 τὴν κοινωνίαν μὲ τὸν ᾿Επίσκοπο Καισαρείας Διάνιον καὶ κατέφυγε στὴν ἐρημία τοῦ Πόντου, παρὰ τὸ ὅτι ἀγαποῦσε καὶ ἐσέβετο αὐτὸν βαθύτατα, καὶ παρὰ τὸ ὅτι…
ὁ Διάνιος τόν εἶχε βαπτίσει καί χειροτονήσει!
Γιατί ἔπραξε τοῦτο; Διότι ὁ Διάνιος, ἐξ ἀδυναμίας χαρακτῆρος, εἶχε ὑπογράψει τὴν μὴ ὀρθόδοξο ὁμολογία πίστεως τῆς ἡμιαρειανικῆς συνόδου Κωνσταντινουπόλεως [360, ἔξαρχος ὁ «῾Ομοιανὸς» ᾿Ακάκιος Καισαρείας Παλαιστίνης] (PG τ. 32, στλ. 388C-392Α: ᾿Επιστολὴ ΝΑ´ «Βοσπορίῳ ᾿Επισκόπῳ»).
᾿Αργότερα, ὡς ᾿Επίσκοπος πλέον, ο Μέγας Βασίλειος δὲν ἐδίστασε νὰ διασπάση καὶ τὴν παλαιὰν φιλία του μὲ τὸν ἀρειανόφρονα ἐπίσκοπο Σεβαστείας Εὐστάθιον καὶ νὰ διακόψη κάθε ἐπαφὴ μαζί του· ἐπεξηγῶν τὴν αὐστηρὰν στάσι του, ἔγραφε:
«Τώρα ὅμως, ἐὰν μήτε μὲ ἐκείνους (τοὺς περὶ τὸν Εὐστάθιον) συμφωνοῦμε, ἀλλὰ καὶ τοὺς ὁμόφρονάς των ἀποφεύγουμε, δικαίως θὰ τύχωμε ἀσφαλῶς συγγνώμης, «μηδὲν προτιμότερον τῆς ἀληθείας καὶ τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας τιθέμενοι» (PG τ. 32, στλ. 925BC: ᾿Επιστολὴ ΣΜΕ´ «Θεοφίλῳ ᾿Επισκόπῳ»).
Ο Άγιος Πατέρας της Εκκλησίας, έκοβε φιλίες και σχέσεις με Αρειόρφονες, αλλά κοινωνούσε με τον Μέγα Αθανάσιο, με τον Άγιο Γρηγόριο Θεολόγο που είχε κάνει διακοπή κοινωνίας, και με όσους δεν ασπάζονταν τα φρονήματα του Αρείου…
Στήν σύγχρονη εποχή της αιρέσεως του οικουμενισμού, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, βαδίζει ακόλουθος του Μ. Βασιλείου, και Μ. Αθανασίου έναντι των αιρέσεων. Έχοντας πράξει διακοπή μνημοσύνου, δεν κοινωνεί με οικουμενιστές Επισκόπους, αλλά ορθώς κοινωνεί, με όσους αντικουμενιστές Ορθόδοξους Επισκόπους τον προσκαλούν.
(Η αναφορά μου αυτή, δεν αποτελεί επ ουδενεί, καμία τρόπο τινά »προσωπική» στήριξη τύπου προσωπολατρείας του πατρός Θεόδωρου, άλλωστε δεν ανοίκω σε όσους έχουν πράξει διακοπή μνημοσύνου, αλλά η αναφορά και μόνο της αλήθειας, εξ Ορθόδοξης Πατερικής απόψεως.)
Έτσι στην Ουκρανία έγινε συλλείτουργο 40 αντιοικουμενιστών ιερέων, από 3 Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, στο οποίο συμμετείχαν,
1.) Κληρικοί, οι οποίοι δεν διέκοψαν το μνημόσυνο του οικείου ιεράρχη,
2.) Κληρικοί, οι οποίοι διέκοψαν το μνημόσυνο του οικείου ιεράρχη, αλλά ο οικείος ιεράρχης τούς ορθώς δεν τούς διώκει, και
3.) Αποτειχισμένοι κληρικοί, οι οποίοι καθαιρέθηκαν από την Εκκλησία της Ρουμανίας.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;
1.) Ότι η καθαίρεση των εν λόγω Αποτειχισμένων κληρικών πήγε στον κάλαθο των αχρήστων και θα παραμείνει εκεί.
2.) Το δεύτερο σημείο είναι η ξεκάθαρη δήλωση του π. Θεόδωρου Ζήση ότι καμία καθαίρεση των ιερώς εν Ελλάδι Αποτειχισθέντων δεν θα γίνει δεκτή, αλλά θα συνεχίσουν απτόητοι τον αγώνα τους, σε κοινωνία με τον επίσκοπο Λογγίνο -τουλάχιστον- και πιθανόν και με άλλους επίσκοπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Ο επίσκοπος Λογγίνος -και εν καιρό και άλλοι επίσκοποι- θα δεχτούν σε εκκλησιαστική κοινωνία και θα συλλειτουργήσουν με τους καθαιρεθέντες και έτσι θα καταστήσουν άκυρη στην πράξη την καθαίρεσή τους.
Η τυχόν καθαίρεση των ιερώς Αποτειχισθέντων, στην Εκκλησία της Ελλάδος, θα πυροδοτήσει πανορθόδοξες εξελίξεις και θα διαμορφώσει ισχυρό αντιοικουμενιστικό στρατόπεδο.
Όλα αυτά αποτελούν ενα δυνατό μήνυμα πρός:
1.) Οικουμενιστές, οι οποίοι αφελώς νομίζουν ότι με την καθαίρεση των ιερώς Αποτειχισθέντων θα απαλλαγούν από την ενοχλητική -γι’ αυτούς- παρουσία τους.
2.) Aντιοικουμενιστές αδελφούς, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ακόμη όλες τις λεπτομέριες τέτιων σοβαρών και δύσκολων περιστάσεων, και όλους τούς τρόπους που εργάστηκαν οι Άγιοι Πατέρες διαχρονικά έναντι των αιρετικών.
3.) Την Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία θα διαπιστώσει ότι θα δημιουργηθεί πανορθόδοξο αντιοικουμενιστικό μέτωπο, που θα έχει άμεση ή εμμεση εκκλησιαστική κοινωνία με όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Στο βίντεο, ο π. Θεόδωρος, προανήγγειλε, επίσης, την διοργάνωση Συνεδρίου για την διακοπή μνημοσύνου-αποτείχιση, που θα πραγματοποιηθεί μετά το Πάσχα, στο οποίο θα συμμετάσχουν:

1.) Αγιορείτες κληρικοί,
2.) Αποτειχισθέντες της Εκκλησίας της Ελλάδος, και,
3.) Αντιοικουμενιστές, οι οποίοι συνευδοκούν μεν με την διακοπή μνημοσύνου-αποτείχιση, αλλά οι ίδιοι δεν το έχουν πράξει, (άλλωστε δεν εβρίσκονται και όλοι σε οικουμενιστές Επισκόπους, αλλά και σε Αντί-οικουμενιστές.)
Στόχος του Συνεδρίου θα είναι: 1.) Η θεολογική εμβάθυνση στο θεσμό της διακοπής μνημοσύνου- αποτείχισης, 2.) Η σφυρηλάτηση αρραγούς μετώπου μεταξύ των αποτειχισθέντων -ή τουλάχιστον των πλείστων από αυτούς-, επειδή τώρα δέχονται τον δίκαιο ψόγο ότι είναι κομματιασμένοι σε πολλές ομάδες και δεν έχουν ενιαία φωνή και καθολικά αποδεκτή γραμμή.
Πρός ανάδειξη της αλήθειας και Ορθοπραξίας, να υπενθυμίσω πως διακοπή μνημοσύνου και κοινωνίας, έπραξαν σε ανάλογες περιπτώσεις και άλλοι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, αναφέρω ενδεικτικά, Άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής…
αλλά και ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός καί ὁ Στέφανος ὁ Νέος καί ἄλλοι ἅγιοι Πατέρες δέν κοινωνοῦσαν μέ τούς εἰκονομάχους Πατριάρχες καί ἐπισκόπους ἀκόμη καί χωρίς συνοδική ἀπόφαση, ἐρχόμενοι ἀντιμέτωποι μέ τή βλάσφημη καθαίρεση τῶν ἁγίων εἰκόνων. Καί πολλοί κληρικοί μοναχοί καί λαϊκοί τούς ἀκολουθοῦσαν.
Άλλοι δε Άγιοι Πατέρες με διακοπή, άλλοι δε Άγιοι Πατέρες χωρίς διακοπή, μην παραχωρόντας τις Επισκοπικές θέσεις τούς σε αιρετικούς, όλοι μαζί, με διαφορετικούς τρόπους, εργάζονταν για τον κοινό στόχο…
Την επαναφορά της Εκκλησίας στήν Ορθοπραξία, και την παύση των αιρετικών φρονημάτων που πάντοτε ιστορικά εισχωρούσαν μέσα στο σώμα της Εκκλησίας, διαβάλοντας την ορθή οδο και μέθοδο σωτηρίας της ψυχής…
Για τον ίδιο σκοπό εργάζονται και αρκετοί σύγχρονοι πατέρες, μεγάλα πνευματικά αναστήματα, με εμπειρία Θεού, όπως ο Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, και άλλοι αξιοσέβαστοι εμφανείς και αφανείς εργάτες της ορθοδοξίας.
Βρισκόμαστε πνευματικώς μακράν απο αυτούς και δεν εννούμε καλώς τι συμβαίνει…
Χρειάζεται φωτισμός θείος καί διάκριση.
Και αν κάποιος επιλέγει μονομερώς ένα τρόπο αντίδρασης έναντι του οικουμενισμού, με μια διάθεση υπερασπίσεως της »δικής του» μόνο στάσης ως »ορθής», μή γνωρίζοντας εμπειρικώς τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος, (νοερά προσευχή κυκλικώς περιστρεφόμενη, ελλάμψεις του Ακτίστου φωτός)…
ίσως φτάνει μια στιγμή συλλογισμού του εξής:
»Kαλά ο Άγιος Παΐσιος έκοψε μνημόσυνο στόν πατριάρχη Αθηναγόρα, ο Άγιος Πορφύριος που δεν έκοψε… δεν ήταν Άγιος; Δεν γνώριζε, δεν ήξερε; …»
Για να μας απαντήσει ο ίδιος ο Άγιος Πορφύριος, και να μας προειδοποιήσει πως,
»Θέλουν να κάνουν μια θρησκεία..»

Επεξεργασία-συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία
(Πηγή αποσπασμάτων κειμένου απο trelogiannis.blogspot.gr)
Πηγή Πνεύματος Κοινωνία