Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2018

Ο Άνθιμος «αγιοκατατάσει» και τον π. Θεόδωρο Ζήση!


Ιωάννης Μακαρούνης
Και να που δεν άργησε καθόλου να έλθει η ημέρα εορτής και χαράς, και για τον ομολογητή π. Θεόδωρο Ζήση! Ο Άνθιμος βιάζεται να εμπλουτίσει το μελλοντικό αγιολόγιο με νέους Ομολογητές Πατέρες!
Άξιος λοιπόν και ο π. Θεόδωρος Ζήσης!
Άξιος!… Άξιος!… Άξιος!…

Και επειδή θα βγουν πολλοί «καλοθελητές» να μιλήσουν για έπαρση και τα σχετικά, επαναλαμβάνω και ισχύουν όσα είχα πει στις 2 τελευταίες μου αναρτήσεις και για την παραπομπή του π. Νικολάου Μανώλη.
Δηλώνω την αμέριστη συμπαράστασή μου προς το σεβαστό πρόσωπο του ομολογητού π. Θεοδώρου Ζήση, για τον άδικο, βάναυσο και αντι-Κανονικό διωγμό τον οποίο υφίσταται, επειδή αρνείται πεισματικά να αποταχθεί τον Χριστό. Εκθαμβωτικά τα παράσημα και εκτυφλωτικά τα στέφανα του μαρτυρίου με τα οποία τόσο απλόχερα τιμά τους ομολογητές Πατέρες ο κ. Άνθιμος!

Χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο δύστυχος αδελφός μας κ. Άνθιμος, με τις παράλογες διώξεις αυτές των δυο Πατέρων της Μητροπόλεώς του, δίδει επιτέλους την πολυπόθητη ευκαιρία να λάβει έκταση και δημοσιότητα ο αντι-Οικουμενιστικός αγώνας. Και πάλι θα πω, Ώ!, της σοφίας του Θεού! Ενώ ο κ. Άνθιμος τους διώκει για να φιμώσει τον αντι-Οικουμενιστικό αγώνα, ο Πρόνοια του Θεού ήδη μετέτρεψε την φίμωση αυτή σε συλλαλητήριο! Διότι για πρώτη φορά βλέπουμε μεγάλες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες να ασχολούνται με το ζήτημα αυτό, και μάλιστα παίρνοντας το μέρος των δυο ομολογητών Πατέρων. Δεν θα αναφέρω τις ιστοσελίδες για να μην θεωρηθεί ότι κάνω διαφήμιση.
Θα αναφέρω όμως κάτι άλλο. Η σοβαρότερη κατηγορία με την οποία παραπέμπει ο κ. Άνθιμος τους Ορθοδόξους ομολογητές Πατέρες της Μητροπόλεως είναι το σχίσμα. Και ευλόγως διερωτάται κανείς για πράγματα τα οποία θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα.
Πρώτον. Σχίσμα δημιουργεί όποιος αμετανόητα και εμμόνως διακόπτει την μνημόνευση του προϊσταμένου του για ιάσιμα ζητήματα, και όχι για ζητήματα Πίστεως. Ιάσιμα ζητήματα και ζητήματα εκτός Πίστεως είναι τα διοικητικά, τα οικονομικά, τα ποινικά, κοκ. Όλοι γνωρίζουμε τους σοβαροτάτους λόγους Πίστεως για τους οποίους οι δυο Πατέρες διέκοψαν την μνημόνευση του κ. Ανθίμου. Θα είναι μέγα Εκκλησιαστικό σκάνδαλο και πλήγμα κατά της ήδη αποσαθρωμένης αξιοπιστίας της ιεραρχίας, να μην θεωρηθούν λόγοι Πίστεως, οι λόγοι για τους οποίους Κανονικά διέκοψαν την μνημόνευση οι εν λόγω Πατέρες. Από την άλλη βέβαια, αυτό θα είναι και η χαριστική βολή στην απαράδεκτη σιωπή την οποία έχουν επιβάλλει. Τότε θα αναγκαστούν όλοι να ασχοληθούν με τον αντι-Οικουμενιστικό αγώνα, και χωρίς να το θέλουν, θα στρέψουν την προσοχή του κόσμου εκεί και θα αφυπνίσουν το Ορθόδοξο και ομολογιακό γονίδιο ιερέων και λαϊκών. Τότε να δούμε πώς θα τρέχουν να φιμώσουν τα αφίμωτα…
Δεύτερον. Σχίσμα αποτελεί η διακοπή κοινωνίας με τους υπολοίπους κληρικούς οι οποίοι μνημονεύουν. Για παράδειγμα σε ένα συλλείτουργο, πρέπει να βρίσκονται μαζί όσοι μνημονεύουν και όσοι δεν μνημονεύουν. Αποτελεί σχίσμα οι αποτειχισμένοι να αρνούνται να συλλειτουργήσουν με τους μνημονεύοντες, και να συλλειτουργούν μόνο μεταξύ τους, διακόπτωντας κοινωνία με όσους δεν μνημονεύουν. Και εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Μπορούν κάλλιστα όσοι θέλουν να ανατρέξουν σε παλαιότερα βίντεο των δυο ομολογητών Πατέρων, και να διαπιστώσουν ότι πολλάκις οι δυο Πατέρες ζήτησαν να συλλειτουργήσουν με τους ιερείς της ενορίας των. Όπως επίσης μπορούν να δουν ότι έχουν συλλειτουργήσει μνημονεύοντες και μη μνημονεύοντες παρέα. Φυσικά είναι άλλο το δεν λειτουργώ γενικά επειδή είμαι σε αργία ή καθηρμένος, και άλλο το δεν συλλειτουργώ από δική μου επιλογή, επειδή αποσχίζομαι από τους μνημονεύοντες. Και εδώ λοιπόν οι δυο Πατέρες ήσαν σωστοί και βάδισαν βάσει των Ιερών Κανόνων, και μάλιστα της «οικονομίας», εφόσον υπάρχουν παραδείγματα πολύ αυστηρότερα αποτειχισμένων Άγιων Πατέρων στην Εκκλησιαστική μας ιστορία.
Τρίτον. Σχίσμα αποτελεί η μη αναγνώριση των Μυστηρίων των μη Συνοδικά καταδικασμένων κληρικών, όπως για παράδειγμα των Οικουμενιστών. Περιττό να αναφέρουμε τις δεκάδες δεκάδων αναφορές των δυο εν λόγω ομολογητών Πατέρων ότι τα Μυστήρια όλων των νομίμων και εν ενεργεία κληρικών της Εκκλησίας είναι έγκυρα. Περιττό να αναφέρουμε τις δεκάδες δεκάδων προτροπές των δυο Πατέρων προς τα πνευματικά τους παιδιά, αλλά και προς όλους όσους τους παρακολουθούν και όσους τους ρωτούν, να εκκλησιάζονται «κατ΄ οικονομίαν» ακόμη και σε Οικουμενιστές εφόσον δεν βρίσκουν αλλού, αναγνωρίζοντας τα Μυστήρια όλων των κληρικών. Και αυτό δεν μπορώ παρά να τους το αναγνωρίσω και εγώ, παρότι συντάσσομαι με μια πιο αυστηρή γραμμή ακριβείας. Και μάλιστα, αυτή τους η ελαστικότητα και «οικονομία», έγινε αιτία πολλοί να τους κατηγορήσουν ως υποκριτές, κρυφο-Οικουμενιστές, δειλούς, και πολλά άλλα τέτοια φαιδρά. Πάραυτα, η Κανονική τους ορθότητα και η (τραβγηγμένη για εμένα) «οικονομία» τους, «αναγνωρίζεται» από την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης με την φθονερή κατηγορία του σχίσματος… Ώ της παράκρουσης! Ώ της πωρώσεως!
Τέταρτον. Σχίσμα αποτελεί η αμετανόητη μνημόνευση άλλου Επισκόπου αντί του νομίμου υφισταμένου, για παράδειγμα του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως. Μπορεί να μας υποδείξει κανείς εκ της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης πότε οι εν λόγω ομολογητές Πατέρες εμνημόνευσαν άλλον Επίσκοπο πέραν του κ. Ανθίμου, έστω και μια φορά; Διότι όσο και να ψάξουν, δεν θα βρουν ποτέ να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Και αντί να τους αναγνωριστεί ευλάβεια προς τους Ιερούς Κανόνες και προς τον Επίσκοπό τους, τους καταλογίζεται και κατηγορία για σχίσμα! Καταλαβαίνει κανείς από τι πνεύμα ευφορείται η Ι.Μ. Θεσσαλονίκης…
Πέμπτον. Σχίσμα επίσης αποτελεί η μνημόνευση παραλλήλου Επισκόπου. Εάν δηλαδή παρανόμως χειροτονηθεί δεύτερος Επίσκοπος (Μητροπολίτης) για την Θεσσαλονίκη. Η μνημόνευση του νέου, του δευτέρου, του παραλλήλου Επισκόπου αποτελεί σχίσμα. Είναι αυταπόδεκτο το ότι δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, εφόσον δεν υπάρχει καν παράλληλος Επίσκοπος στην Θεσσαλονίκη. Άρα ούτε εδώ σχίσμα.
Έκτον. Σχίσμα αποτελεί η προσχώρηση ή ίδρυση νέας Συνοδικής Εκκλησίας, με Συνοδικό καταστατικό χάρτη, κοκ. Είναι αυτό που δυστυχώς έκαναν οι αδελφοί μας ΓΟΧ πριν από μερικές δεκαετίες. Μόνο που για να κάνεις τέτοιο σχίσμα, πρέπει να είσαι αρχιερέας. Πρέπει να είσαι Επίσκοπος. Πρέπει να είσαι Μητροπολίτης, κοκ. Είναι το λιγότερο ένδειξη φαιδρότητος και μωρίας το να ισχυρισθεί κανείς ότι οι δυο ομολογητές Πατέρες είτε έπραξαν, είτε ετοιμάζουν κάτι τέτοιο, από την στιγμή που δεν είναι αρχιερείς. Ίσα ίσα που έχουν πάμπολες φορές δηλώσει, τόσο μέσω βίντεο όσο και γραπτώς, ότι καμίαν τέτοια πρόθεση δεν έχουν. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές στις οποίες αναφέρουν ότι κάθε αντι-αιρετικός αγώνας πρέπει να γίνεται εκ των έσω, εντός της Εκκλησίας, και όχι αποσχιζόμενοι. Αποτειχισμένοι από την αίρεση, αλλά όχι αποσχιζόμενοι. Το αυτό ομολογούν περίτρανα και οι πράξεις των, οι οποίες μακράν απέχουν από τέτοιες καταδικαστέες ενέργειες. Άρα λοιπόν ούτε εδώ αιτία σχίσματος.
Έβδομον. Σχίσμα αποτελεί η αναγνώριση ιεραρχίας και νομιμότητος, καθώς και η συλλειτουργία με σχισματικούς ιερείς, όπως οι ιερείς των διαφόρων παρατάξεων των ΓΟΧ. Και εδώ είμαι βέβαιος ότι κανείς δεν θα μπορέσει να βρει κάτι με το οποίο να ψέξει τους δυο ομολογητές Πατέρες της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης.
Να σημειώσω εδώ οτι το ζήτημα των ΓΟΧ είναι πολύπλοκο, και ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος που να εγείρει τέτοιες έριδες τώρα, και στρέψει αλλού την προσοχή μας τώρα που την έχουν τόση ανάγκη οι αδίκως διωκώμενοι αδελφοί μας.
Ευλόγως λοιπόν διερωτάται κανείς. Ποιο είναι το σχίσμα το οποίο κάνει ο π. Θεόδωρος Ζήσης ή ο π. Νικόλαος Μανώλης, κ Άνθιμε; Προς τι η κατηγορία για σχίσμα;
Οποιοσδήποτε ο οποίος κατέχει στοιχειωδώς την Ελληνική γλώσσα αναγνώσει τον ΙΕ΄ Ιερό Κανόνα της επι Μεγάλου Φωτίου ΑΒ εν Κωνταντινουπόλει Ιεράς Συνόδου του 861 μΧ, θα διαπιστώσει με απλά λόγια ότι, εκείνος που κάνει το σχίσμα είναι εκείνος ο οποίος κηρύττει γυμνή τη κεφαλή μια κατεγνωσμένη αίρεση. Στον εν λόγω Ιερό Κανόνα του Μεγάλου Φωτίου, αυτός που κηρύττει την αίρεση λέγεται «καλούμενος Επίσκοπος», δηλαδή ψεύτικος Επίσκοπος, «ψευδεπίσκοπος» και «ψευδοδιδάσκαλος». Δηλαδή «ψευδοπροφήτες», «λύκοι βαρείς» και «λύκοι άρπαγες» όπως αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη τέτοιες περιπτώσεις, ή «λυκοποιμένες» όπως τους αποκαλούν οι Άγιοι Πατέρες.

Άρα, βάσει των Ιερών Κανόνων και της Καινής Διαθήκης, σχίσμα δημιουργεί ο κ. Άνθιμος όταν προωθεί τις «μετα-Πατερικές» πλάνες και τις πλάνες της κατεγνωσμένης Παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Σχίσμα κάνει ο κ. Άνθιμος όταν επιτρέπει σε αιρετικούς ψευδο-Πατριάρχες να προσκυνούν την Αγία Τράπεζα, και ενώνεται έτσι με το σχίσμα τους και την αίρεσή τους. Σχίσμα κάνει ο κ. Άνθιμος όταν αναγνωρίζει την βλάσφημη, αιρετική και ληστρική ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου. Σχίσμα κάνει ο κ. Άνθιμος όταν διανέμει το φυλλάδιο της ΔΙΣ «Πρός τον Λαό», με το οποίο αναγνωρίζει και έμπρακτα την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, και προτρέπει και το ποίμνιό του σε αυτήν την βλασφημία. Σχίσμα κάνει ο κ. Άνθιμος όταν απαράδεκτα περιδιαβαίνει μέσα σε Μασονικές στοές. Διότι όλα αυτά είναι πολύ σοβαρά ατοπήματα Πίστεως, και όχι διοικητικά ζητήματα. Σχίσμα επιτέλους κάνει ο κ. Άνθιμος όταν αδίκως και αντι-Κανοννικώς διώκει Ορθοδόξους παραδοσιακούς ιερείς επειδή δεν αποτάσσονται τον Χριστό και δεν ασπάζονται τις αιρέσεις του Οικουμενισμού.
Και εδώ καλόν είναι να σημειωθεί το εξής. Η από Ιερού Βήματος διανομή του φυλλαδίου της ΔΙΣ με το οποίο νομιμοποιούνται και υιοθετούνται οι αιρέσεις της ψευδοσυνόδου, αποτελεί κήρυξη αιρέσεως γυμνή τη κεφαλή. Διότι κήρυγμα είναι και ο προφορικός λόγος, και ο γραπτός, και το βίντεο, και ο ήχος, και οι φωτογραφίες, κοκ. Η κήρυξη λοιπόν αιρέσεων δια γραπτού λόγου δεν εξαιρείται, απλά και μόνον επειδή δεν είναι δια του προφορικού λόγου.
Και επειδή όταν σε ραπίζουν αδίκως, ή σιωπάς όταν πρόκειται περί βίου, ή διατρανώνεις την φωνή σου όταν πρόκειται περί Πίστεως, καλόν είναι να αρχίσουμε να ομιλούμε καθαρά και χωρίς μισόλογα. Έτσι όπως το βλέπω εγώ, οι δυο αδελφοί μας κατηγορούνται από την Ι.Μ. Θεσσαλονίκης:

1. για σχίσμα, επειδή αρνούνται να συμμορφωθούν με την Παναίρεση του Οικουμενισμού, και δεν αποτάσσονται τον Χριστό
2. για απείθεια και καταφρόνηση της προϊσταμένης εκκλησιαστικής αρχής, επειδή δεν πειθαρχούν στις αιρετικές πρακτικές του σχισματικού (κατά τον ΙΕ΄ Ιερό Κανόνα) προϊσταμένου τους
3. για σκανδαλισμό των πιστών, επειδή η Ι.Μ. Θεσσαλονίκης προφανώς θεωρεί ότι οι Οικουμενιστές σκανδαλίζονται από την Ορθοδοξία
4. για εξύβριση και συκοφαντία, επειδή κατονομάζουν τους αιρετικούς Οικουμενιστές ως τέτοιους, εφόσον η Ορθόδοξη συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να εφαρμόσουν και αυτοί μια ένοχη σιωπή απέναντι στην αίρεση
5. για φατρία, επειδή υπάρχει κάποιο υγιώς Ορθόδοξο ποίμνιο το οποίο βρίσκει ανάπαυση στις παραδοσιακές Ορθόδοξες διδασκαλίες των Πατέρων, και το οποίο εθελοντικά, αυτοβούλως και αυθορμήτως εξάρει την στάση των ομολογητών Πατέρων αυτών. Και αυτό καταλογίζεται ως φατρία!!! Δηλαδή, κατά την Ι.Μ. Θεσσαλονίκης, για να μην κατηγορηθεί ο π. Θεόδωρος Ζήσης για φατρία, θα έπρεπε κάθε πιστός που βρίσκει ανάπαυση στις παραδοσιακές του διδασκαλίες να τον διώχνει, και να του λέγει: «Φύγε από εμένα! Μην έρχεσαι να με ακούσεις! Μην γίνεσαι πνευματικό μου παιδί! Δεν είμαι ιερέας! Δεν μιλώ Ορθόδοξα!». Τότε, θα ήταν καλός για την Ι.Μ.Θ. ο π. Θεόδωρος Ζήσης. Τότε θα ήταν υπόδειγμα ιερέως. Πόσο βολικό, ε;
Καλόν είναι και εδώ να γίνει μια διευκρίνιση για όσους σκανδαλίζονται επειδή θεωρώ ότι ο κ. Άνθιμος ζητά από τους δυο ομολογητές ιερείς να αποταχθούν τον Χριστό. Τι ζητά ο κ. Άνθιμος; Γιατί διώκει τους ιερείς; Τους διώκει επειδή στηλιτεύουν την Παναίρεση του Οικουμενισμού και όσους την ακολουθούν. Άρα, τι ζητά ο κ. Άνθιμος από τους ομολογητές για να είναι αρεστοί σε αυτόν; Την σιωπή τους. Δηλαδή ζητά από αυτούς το τρίτο είδος αθεΐας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Δηλαδή ζητά από αυτούς να γίνουν κατ΄ ουσίαν άθεοι. Άρα ζητά από αυτούς να αποταχθούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Ιδού. Όχι δικά μου λόγια, αλλά του τεραστίου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Και εάν το άρθρο αυτό φαίνεται σε κάποιους ακραίο, φανατικό, ασεβές και ανευλαβές, ας βάλουν τον εαυτό τους στην θέση των αδίκως και για τον όνομα του Χριστού μας διωκωμένους ομολογητές ιερείς, και θα δουν οτι υπερθετικώς πιο ακραία, φανατική, ασεβής και ανευλαβής είναι και η απαράδεκτη παραπομπή τους για καθαίρεση.
Δεν πειράζει όμως. Η δοκιμαστική αυτή ζωή είναι πάρα πολύ μικρή. Τα παράσημα όμως που θα απολαύνουν κάποιοι, ή το όνειδος που θα βιώνουν άλλοι στην κανονική ζωή, θα είναι αιώνιο και ατελεύτητο.
Νιώθω το χρέος να επαναλάβω ότι αναφέρομαι στους δυο ιερείς όχι λόγω απαξίωσης ή διάκρισης προς τους άλλους αποτειχισμένους, ούτε από κάποιου είδους προσωπολατρείας ή γεροντολατρείας, όπως δυστυχώς μερικοί βρίσκουν την ευκαιρία να λένε. Όλοι ανεξαιρέτως οι αποτειχισμένοι σηκώνουν αγόγγυστα τον μαρτυρικό σταυρό τους και βιώνουν τον ομολογιακό Γολγοθά τους. Αναφέρομαι όμως στον π. Θεόδωρο και τον π. Νικόλαο επειδή αυτοί δοκιμάζουν αυτήν την στιγμή το πικρό ποτήριο της παραπομπής για καθαίρεση. Χάρη στον κ. Άνθιμο, άθελά του βέβαια, αυτοί προεξάρχουν του μαρτυρικού αγώνος. Αυτούς βιάζεται αν ηρωποιήσει πρώτους ο κ. Άνθιμος.
Τέλος, έχω να θέσω 3 ερωτήματα σε αυτούς που αδίκως και ακύρως καθαιρούν και αφορίζουν Ορθοδόξους αδελφούς των, επειδή οι τελευταίοι δεν αποτάσσονται τον Χριστό και δεν ασπάζονται τον Οικουμενισμό.

Πρώτον. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Οικουμενιστές έχουν κάνει κουρέλι τους Ιερούς Κανόνες, και δεν διστάζουν να τους αποκαλούν παρωχημένους και ανενεργούς. Έτσι, αδιαφορούν για τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν την παρουσία αιρετικών μέσα σε Ιερούς Ναούς. Αδιαφορούν για τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς. Αδιαφορούν για τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν την αναγνώριση Βαπτίσματος και Ιερωσύνης στους αιρετικούς. Αδιαφορούν για τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν την είσοδο αιρετικών στο Ιερό Βήμα και δει την προσκύνηση της Αγίας Τραπέζης. Αδιαφορούν για τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν την αλλοίωση του Συμβόλου της Νίκαιας. Αδιαφορούν για τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν τους μεικτούς γάμους, κοκ. Οι Οικουμενιστές αδιαφορούν τόσο πολύ για τους Ιερούς Κανόνες, που αποδέχονται τις βλάσφημες αιρέσεις μιας αντι-Κανονικής και αντ-Ορθόδοξης ψευδοσυνόδου. Και η ερώτηση είναι η εξής: «Εφόσον δεν αναγνωρίζετε πλέον την ισχύ των Ιερών Κανόνων, βάσει ποιου δικαίου θα καθαιρέσετε τους Ορθοδόξους ομολογητές ιερείς;» Δεν θα είναι το λιγότερο υποκριτικό, εάν όχι ύποπτο, να αναγνωρίζετε επιλεκτικά τους Ιερούς Κανόνες που σας εξυπηρετούν στην κάθε περίσταση; Τι πνεύμα ευφορεί έναν άνθρωπο που πράττει έτσι;
Δεύτερον. Όλοι καταλαβαίνουμε για ποιόν λόγο δρομολογείται η άδικη καθαίρεση παραδοσιακών ομολογητών ιερέων, οι οποίοι διέκοψαν την μνημόνευση του σχισματικού (κατά τον ΙΕ΄ κανόνα) Επισκόπου τους για σοβαροτάτους λόγους Πίστεως. Ο λόγος είναι για να τους αποκόψουν από το ποίμνιό τους, και στερώντας έτσι από το ποίμνιο τον έγκυρο ιερέα του, να οδηγήσουν στην διάλυση του Ορθοδόξου ποιμνίου. Ωραία. Η ερώτηση τότε είναι η εξής: «Εφόσον εσείς οι Οικουμενιστές αποδέχεστε ιερωσύνη στους Συνοδικά καταδικασμένους αιρετικούς ψευδο-ιερείς (βλ. ψευδο-Πατριάρχης Μονοφυσιτών), γιατί εμείς να μην αποδεχθούμε ιερωσύνη στους αδίκως καθηρμένους Ορθοδόξους ιερείς;»
Τρίτον. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι Οικουμενιστές αναγνωρίζουν, και Συνοδικά μάλιστα, Εκκλησιολογία και Σωτηρία (σώμα Χριστού) στις αιρέσεις. Έχουν αποκαλυφθεί πάρα πολύ αυτές οι θέσεις τα τελευταία χρόνια. Η δεύτερη ερώτηση τότε είναι η εξής: «Εφόσον εσείς οι Οικουμενιστές αποδέχεστε Σωτηρία στις Συνοδικά καταδικασμένες αιρέσεις, γιατί εμείς να μην αποδεχθούμε Σωτηρία στους αδίκως καθηρμένους Ορθοδόξους ιερείς; Ακόμη και τους «σχισματικούς» όπως τους ονομάζετε; Ο Βαρθολομαίος αναγνωρίζει όλες τις θρησκείες ώς οδούς σωτηρίας. Η ψευδοσύνοδος του Κολυμπαρίου αναγνωρίζει (με την αναγνώριση του ΠΣΕ/Τορόντο) ότι οι χιλιο-καταδικασμένες Συνοδικά αιρέσεις είναι σώμα Χριστού και έχουν Σωτηρία. Τότε γιατί να μην έχει Σωτηρία ένας καθηρμένος Ορθόδοξος ιερέας, ή ακόμη και κάποιος που όπως λέτε κάνει τάχα σχίσμα;» Λέτε οτι σώζει η αγάπη τους Οικουμενιστές, σώζει τους αιρετικούς Παπικούς, σώζει τους αιρετικούς Προτεστάντες, άρα τότε σώζει και τους «σχισματικούς» Ορθοδόξους. Από τον δικό σας Οικουμενισμό προκύπτει αυτό. Θεμελιώδης αρχή του Οικουμενισμού σας είναι.
Άρα λοιπόν ακόμη και με τα Οικουμενιστικά σας κριτήρια, οι διωγμοί που κάνετε δεν «στέκουν». Διότι από την μια διδάσκετε στο Ορθόδοξο ποίμνιο ότι ακόμη και οι καταδικασμένες αιρέσεις σώζουν, και από την άλλη πάτε τάχα να «προστατεύσετε» το ποίμνιο από «σχισματικούς» Ορθοδόξους. Υποκριταί! Αποκαλυφθήκατε! Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να μην ενημερωθεί το ποίμνιο για την Αποστασία σας και ενεργοποιηθεί το Ορθόδοξο ένστικτό του και σας χαλάσει τα σχέδια. Φοβάστε μην χαλάσει η προσπάθεια να αφομοιωθεί η Ορθοδοξία μέσα στον Παπισμό. Φοβάστε να μην χαλάσουν τα σχέδια για την Πανθρησκεία του Αντιχρίστου. Εάν κάνω τόσο λάθος, τότε παρακαλώ απαντήστε τις εύλογες απορίες μου και διαφωτίστε με.
Μετά φόβου Θεού
Ιωάννης Μακαρούνης

Πηγή Κατάνυξις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου