Από τον εγωισμόν προέρχεται και η κατάκριση. Όταν έχουμε μεγάλη
ιδέαν για τον εαυτόν μας, τότε βλέπουμε τους άλλους πιο μικρούς. Όταν
έχουμε υπερηφάνεια, τότε με λογισμούς και λόγους κατακρίσεως
εξουδενώνουμε τους άλλους. Εύκολα κρίνουμε, κατακρίνουμε, καταδικάζουμε.
Πολλές φορές όμως αδικούμεν τους άλλους, γιατί δεν γνωρίζουμε. Τι μας
λέγει ο Κύριος; «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε»
(Ιω. 7:24). Εμείς κρίνουμεν και αδικούμεν τους άλλους, γιατί η καρδία
μας είναι παγωμένη. Δεν έχουμεν αγάπην, γι’ αυτό και ταπεινώνουμε τους
άλλους. Έτσι όμως παγώνει και η σχέση μας με τον Θεόν. Χωρίς αγάπη, δεν
υπάρχει προσευχή. Χωρίς διάκριση, αλλά με κατάκριση, χάνουμε την θεία
χάρη. Βάζουμε εμπόδια στο έλεος του Θεού. Όπου όμως υπάρχει αγάπη,
υπάρχει και ταπείνωση, εκεί βρίσκεται και ο Χριστός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου