Πεντηκοστή! Ο Παράκλητος μας ενώνει με τους αδελφούς μας και με τον Λυτρωτή μας Χριστό! Παντού χαρίσματα!

Στιχηρόν ιδιόμελον των Κεκραγαρίων. Ήχος πρώτος.
Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το άγιον: Βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας. Ομοούσιε και Ομόθρονε, τω Πατρί και τω Υιώ, Παράκλητε, δόξα σοι.
Το Αγιο Πνεύμα χαρίζει τα πάντα στους πιστούς. Σαν βρύση ρέουν οι προφητείες: Αναδεικνύει τέλειους τους ιερείς, διδάσκει τη σοφία στους αγράμματους, τους ψαράδες τους αναδεικνύει θεολόγους και τον θεσμό της Εκκλησίας, ο οποίος είναι απλωμένος σε όλο τον κόσμο, τον κρατάει ενωμένο. Για όλα αυτά δόξα ανήκει σε Σένα Παράκλητε, που στηρίζεις και παρηγορείς τους ανθρώπους, καθώς έχεις την ίδια ουσία, και βρίσκεσαι στον ίδιο θρόνο με τον Πατέρα και τον Υιό.
Απολυτίκιον Ήχος πλ. δ’
Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Ευλογημένος είσαι Χριστέ Θεέ μας, Συ που ανέδειξες πάνσοφους τους αγράμματους ψαράδες, αφού τους έστειλες το Αγιο Σου Πνεύμα. Και με αυτούς τράβηξες κοντά Σου όλη την οικουμένη, όπως η σαγήνη των ψαράδων μαζεύει όλα τα ψάρια. Δόξα σε Σένα φιλάνθρωπε Κύριε για όλα.
Δόξα… και νύν… των αποστίχων. Ήχος πλ. δ’ Λέοντος Δεσπότου
Δεύτε λαοί, την τρισυπόστατον θεότητα προσκυνήσωμεν: Υιόν εν τω Πατρί, σύν αγίω Πνεύματι. Πατήρ γάρ αχρόνως εγέννησεν Υιόν, συναϊδιον και σύνθρονον, και Πνεύμα άγιον ήν εν τω Πατρί, σύν Υιώ δοξαζόμενον. Μία δύναμις, μία ουσία, μία θεότης, ήν προσκυνούντες πάντες λέγομεν: Άγιος ο Θεός, ο τα πάντα δημιουργήσας δι’ Υιού, συνεργία του Αγίου Πνεύματος. Άγιος ισχυρός, δι’ ού τον Πατέρα εγνώκαμεν, και το Πνεύμα το Άγιον επεδήμησεν εν κόσμω. Άγιος αθάνατος, το Παράκλητον Πνεύμα, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, και εν Υιώ αναπαυόμενον. Τριάς αγία, δόξα σοι.
Ελάτε όλοι οι λαοί της γης να προσκυνήσουμε την Αγία Τριάδα, που έχει τρεις υποστάσεις, δηλαδή τον Υιό που βρίσκεται μέσα στον Πατέρα, μαζί με το Αγιο Πνεύμα. Διότι ο Πατέρας πριν και έξω από το χρόνο γένησε τον Υιό, που υπάρχει πάντα μαζί Του, και βρίσκεται στον ίδιο θρόνο. Ας δοξάσουμε επίσης και το Αγιο Πνεύμα, το οποίον υπήρχε πάντα μαζί με τον Πατέρα, και δοξαζόταν συνεχώς μαζί με τον Υιό. Και τα τρία πρόσωπα αποτελούν μία δύναμη, μία ουσία, μία θεότητα, την οποία προσκυνούμε όλοι λέγοντας: Αγιος είναι ο Θεός Πατέρας, ο οποίος δημιούργησε τα πάντα με τον Υιό και με την συνεργασία του Αγίου Πνεύματος. Αγιος είναι ο Υιός, ο ισχυρός, δια του οποίου με την έλευσή Του στον κόσμο γνωρίσαμε τον Πατέρα, και δια του οποίου το Αγιο Πνεύμα επισκέφθηκε και παρέμεινε στον κόσμο. Αγιο και αθάνατο είναι το Πνεύμα, που παρηγορεί και στηρίζει όλους, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, και που αναπαύεται στον Υιό. Δόξα σε Σένα Αγία Τριάς.